Όσοι παίζουν βιολί γνωρίζουν πόσο σημαντικό είναι να έχεις έναν άνθρωπο δίπλα σου που να τον εμπιστεύσαι και να τον εκτιμάς για ο’τι έχει να κάνει με το set up και την επισκευή του οργάνου σου. Το setup και η ανάδειξη των μέγιστων δυνατοτήτων ενός βιολιού είναι μια διαδικασία πολύπλοκη και αμφίδρομη. Έχει να κάνει με την αναζήτηση της χρυσής ισορροπίας ανάμεσα σε αυτό που θα ήθελε ο μουσικός και στην εμπιστοσύνη που έχεις στις γνώσεις και το κριτήριο ‘ειδικού’. Απαιτεί λοιπόν με απλά λόγια μουσικές αλλά και κοινωνικές αρετές. Αυτές τις αρετές ο Γιάννης τις διαθέτει στο ακέραιο. Πρόσφατα του ανέθεσα το setup του οργάνου μου. Άκουγε συνεχώς αυτά που προσπαθούσα να βρω στον ήχο του βιολιού μου ή που φανταζόμουν ότι θα ήθελα. Μου το έδωσε πραγματικά αγνώριστο, ευκολόπαιχτο και με τον ηχητικό χαρακτήρα που του είχα περιγράψει ότι θα επιθυμούσα.

Ο Γιάννης είναι πάνω απ ‘όλα μουσικός. Έχει ανοιχτά αυτιά, έχει παίξει και ακούσει διαφορετικά στυλ και μπορεί να διακρίνει ανάμεσα στις διαφορετικές ηχητικές απαιτήσεις κάθε μουσικού ύφους. Για μένα που δεν παίζω κλασική μουσική αυτό είναι κομβικής σημασίας, γιατί δεν θέλω ο χαρακτήρας του ήχου μου να υπάγεται αυστηρά στο κλασικό αισθητικό κριτήριο. Είναι συνεννοήσιμος. Αυτή είναι μια παράμετρος επίσης εξαιρετικά σημαντική και καθόλου αυτονόητη. Πιστεύω βαθιά πως οποιαδήποτε κουβέντα γύρω από το φαινόμενο του ήχου απαιτεί καλή χρήση της γλώσσας ώστε να καταφέρεις να μεταφέρεις και να μοιραστείς όσο γίνεται πιο καλά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του ήχου. Η χρήση των μεταφορών και των μουσικών εμπειριών είναι απαραίτητη κατά την περιγραφή των λεπτών νοημάτων και αποχρώσεων που αντιλαμβανόμαστε όταν ακούμε τον ήχο του οργάνου μας. Η γλώσσα από μόνη της είναι ήδη αδύναμη στον να περιγράψει την υπέροχη πολυπλοκότητα του μουσικού ήχου. Αν πάνω σε αυτό έχεις και ελλειματική επικοινωνία, τότε πραγματικά δεν έχεις καμιά ελπίδα να βρεις κοινό τόπο με αυτόν που του εμπιστεύεσαι το βιολί σου. Είναι αδύνατον να μιλήσεις για ήχο χρησιμοποιώντας 10 λέξεις.

Είμαι πολύ χαρούμενος που επιτέλους έχω έναν άνθρωπο με τον οποίο μπορώ να συνεννοηθώ, να του εμπιστευθώ το βιολί μου αλλά και να παίξω μουσική μαζί του. Το πάθος  του Γιάννη για την οργανοποιεία ξεκίνησε στα δεκαέξι του, όταν για πρώτη φορά μπήκε στο εργαστήριο κάποιου επισκευαστή βιολιών. Τα όμορφα ξύλα, οι μυρωδιές απ’ τα βερνίκια, τα εργαλεία και όλα αυτά τα όργανα, παλιά η καινούρια, κάποια απ’ αυτά ακόμα ανοιχτά είτε γιατί βρίσκονταν εκεί για επιδιόρθωση είτε γιατί ήταν υπό κατασκευή του κίνησαν πολύ την περιέργεια. Από τότε επέστρεψε πολλές φορές σε εκείνο το εργαστήρι, κάθε φορά με καινούριες ερωτήσεις και με την όρεξη να μάθει όλο περισσότερα πάνω στον ήχο και την ρύθμιση των οργάνων. Όταν τελείωσε το ωδείο αποφάσισε να πάει στην Κρεμόνα, την πρωτεύουσα των βιολιών, την πόλη όπου έζησαν και δημιούργησαν η οικογένεια των Amati, ο Antonio Stradivari, ο Giuseppe Guarneri, ο Carlo Bergonzi και άλλοι μεγάλοι ιταλοί κατασκευαστές του 17ου και 18ου αιώνα.

Το 2001 γράφτηκε στην διεθνή σχολή κατασκευαστών βιολιών “Antonio Stadivari” απ’ την οποία και αποφοίτησε το 2005. Ο δάσκαλος του “il maestro” αυτά τα τέσσερα χρόνια ήταν ο βραβευμένος Giorgio Cè, γνωστός απ’ όλους για την λεπτομέρεια και την λεπτότητα της δουλειάς του. Για έναν χρόνο μετά την σχολή, αφιέρωσε τον χρόνο του στην κατασκευή δικών του οργάνων, στην μελέτη των λούστρων για βιολιά, σε συνεργασία με ένα γκρουπ κατασκευαστών. Παρακολούθησε στην σχολή  δοξαροποιών  τα μαθήματα της Ιστορίας, επιδιόρθωσης και συντήρησης δοξαριών με δασκάλους του τον διάσημο Giovanni Lucchi, τον Paolo Pamiro και τον Antrea Proietti. Το 2006 μπήκε στο εργαστήριο του διάσημου αμερικάνου κατασκευαστή και επισκευαστή Boris Sverdlik, ο οποίος ερχόταν από ένα από τα μεγαλύτερα εργαστήρια του κόσμου στην Νέα Υόρκη. Το εργαστήριο του Jacques Francais και Renè Morel.

Δούλεψε με τον μαέστρο Sverdlik για τρία χρόνια και μέσα σ’ αυτό το χρονικό διάστημα είχε την ευκαιρία να δει, να παίξει και να μελετήσει πολλά σημαντικά ιταλικά όργανα του 1700. Έμαθε καινούριες τεχνικές πάνω στην κατασκευή, και είχε την πρώτη προσέγγιση με επισκευές υψηλού επιπέδου. Εκεί εξειδικεύτηκε στο Setup των οργάνων. Τον Μάιο του 2010 μετακόμισε στην γειτονική πόλη Μπρέσια, την πόλη των Gasparò da Salò και Gio Paolo Maggini, για να μπει και να εργαστεί στο εργαστήριο του  Filippo Fasser οπού και εργάζεται μέχρι και σήμερα. Ο Filippo Fasser είναι ειδικός “esperto” πάνω στους κατασκευαστές της Μπρέσια, γνωστός για τις κόπιες παλιών οργάνων και έχει εκτιμηθεί πολύ από πολλούς μεγάλους σολίστες τις Ιταλίας και του εξωτερικού.

Εδώ θα ήταν αδύνατον να μην ενδιαφερθεί και να εξειδικευτεί στην κατασκευή από κόπιες παλιών οργάνων και παλαιωμένων εμφανισιακά οργάνων πάνω σε προσωπικά πλέον μοντέλα. Παράλληλα ξεκίνησε την μελέτη πάνω στους ιταλούς κατασκευαστές του 1900 και το υπέροχο έργο τους.
Μέσα σ’ όλα αυτά τα χρόνια, δεν σταμάτησε να παίζει βιολί.  Στην Κρεμόνα έπαιξε για χρόνια στην ορχήστρα εγχόρδων Valerio Boldi  και συμμετείχε σε συναυλίες με αρκετά σύνολα κλασσικής και μη, μουσικής.

Με τον Γιάννη επίσης μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη για την Gypsy Jazz. Ως ενεργός μουσικός παίζει σε Gypsy Jazz μπάντα στην Μπρέσια όπου και ζει τα τελευταία χρόνια. Ο ίδιος λέει σε σχέση με αυτό:

Βυθίστηκα στην μελέτη της jazz και του αυτοσχεδιασμού των οποίων δρόμος είναι πολύ μακρύς, ατελείωτος. Κάτι σαν την κατασκευή των οργάνων. Υπάρχει μόνο ένας δρόμος. Αυτός του να γίνεσαι συνέχεια όλο και καλύτερος, να εξελίσσεις το στυλ τις δουλειάς σου πάντα προς την αναζήτηση της ομορφιάς.

Αν ενδιαφέρεστε για την απόκτηση ενός οργάνου απαράμιλλης ποιότητας που θα σας συντροφεύει απροβλημάτιστα για τις επόμενες δεκαετίες, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί του.

Τον ευχαριστώ για τη δουλειά του, την υπομονή του, τον ευχαριστώ που υπάρχει.
Μπορείτε να επικοινωνήστε με τον Γιάννη στο email Ioannis@iaviolins.com ή να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του iaviolins.com